melek

 

 

 

gözyaşlarına takılıyorum

kim üzebilir seni böyle

anlayamadan

yürüyoruz

arkamızdan geliyor şehir

şehir

üzgün ve yorgun

ama senin kadar değil

 

*

 

telefon elinde

numaraları çeviriyorsun durmadan

sanki elindeki megafon

tüm kötülere haddini bildirmek

istiyorsun

haykırışların

hıçkırıklara dönüşüyor

ağlıyorsun an ve an

dursan yere düşeceksin sanki

sanki yer seni bırakmayacak

içine alacak

yüreğine basacak

 

 *

 

çırpınıyorsun

ağlara takılmış bir melek gibi

elimden bir şey gelmiyor

sana baktıkça

sakin olmaya çabalıyorum

inanamıyorum

bir iyiliğin

bu kadar zarar verebileceğine

bu kadar insanlığımızdan

şüphe ettireceğine

 

*

 

yol bitmiyor

ama kırılganlıkların büyüyor

adeta parçalanıyor yüreğin

acı çekiyorsun her bir adımda

acı çekiyorum sana baktıkça

sözler bitiyor

son bir çare kalıyor

yalnız olmadığını

anımsatarak

her şeye ve herkese inat

durduruyorum seni

zaman duruyor

insanlar ve binalar yok

sarılıyorum sana

bin yıllık bir kardeş kokusu

siniyor üzerimize

bir dalgakırana dönüşüyor

bedenlerimiz

hazır hale geliyoruz

dalgaların en büyüğüne

 

*

 

bir melek

ağlıyor

iyilik yaptığı

için

dünya beni korkutuyor

ama her şeye inat

yerimi koruyorum

 

---

Yorumlar - Yorum Yaz

---